Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Του χειροπιαστού 'αέρα"

....
Κάποιος χτύπησε την πόρτα, δεν ήταν ο βοριάς.
Διανομέας ήταν.
Το κλειδί, τα κλειδιά.
Η πόρτα δεν άνοιγε, μετά το βάψιμο, κολλάει.
Εγώ, δεν τα καταφέρνω.
Θα το σπάσω το κλειδί.

...Απ' το μπαλκόνι, σαν την Ιουλιέτα.
Ο Ρωμαίος έλλειπε.

Μετά από ώρα, δε με χωρούσε... ας έσπαζε το κλειδί.
Έπρεπε να φύγει απ' τη μέση, το εμπόδιο της πόρτας.

Με σφίξιμο ψυχής, ανοίχτηκε ένα δέμα.
Ένας μεγάλος φάκελος κίτρινος, μόνο γράμμα δεν έμοιαζε να έχει.

Αχ!

Δεν πρόλαβα ν' ανοίξω, μια ευωδία λιβανιού, πλημμύρισε τον χώρο, "κάτι" παρόμοιο με εκκλησίες...
Μια εικονίτσα γλίστρισε πάνω στο τραπέζι.

"ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΕΠΗΚΟΟΣ - ΜΑΝΔΡΑ ΑΤΤΙΚΗΣ"

......!!!

κι ένα γράμμα του 2014
και λόγια...
χάδια και καρφιά
Και τα δυο, πονάνε.

Χαρτοτυλιγμένα δωράκια, πάνω στο τραπέζι, θα περιμένουν την στιγμή τους.
Η δόση ήταν μεγάλη,
εξέχει κρυμμένος κι ο Άγιος Εφραίμ!

Ώ, Αδελφή Ψυχή, πού είναι εκείνο το γράμμα που λείπει, του 2015;

Διαλυμένη.
Ελήφθη, το ξέρεις.
Το παρέλαβε η ανάξια, παρ' όλο που το πάλευε μέρες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου